ترنسمیتر نقطه شبنم تستو testo 6744 | 6744

ترانسمیتر و کنترلر هدایت کریت مدل CCT8301A

پراب ترانسمیتر صوت TR-SLT1A4 لوترون

تبدیل خشاب ترانسمیتر لترون LUTRON BNC-TR-PH

ترانسمیتر فشار با خروجی 4 تا 20 لوترون LUTRON TR-PS2W

دستگاه کلنی کانتر مدل BZG40 نمایندگی WTW

محلول بافر STP7 نمایندگی WTW

محلول بافر مدل STP10 نمایندگی WTW

BOD متر نمایندگی WTW

دستگاه COD ترموراکتور مدل CR 2200 نمایندگی WTW

مواد هوشمند Smart Materials

استخدام سرپرست فروش،مامور پخش،راننده در چهارمحال و بختیاری

دانلود مجاني(رايگان) كتاب آموزشي اتوكد سه بعدي به زبان فارسي

لپ تاپ های دل با پردازنده های جدید اینتل به روز شد

دیود چیست؟ و چه کاربردی دارد؟

تست روانشناسی شصیت جنسی

این رازها اگر راز بمانند به زندگی زناشویی تان صدمه می زند!!

معرفی رشته مهندسی کشتی سازی

⚠️۱۰ نکته مهم در مورد واریانت دلتا⚠️

درمان دیستروفی عضلانی با ویرایش ژنتیکی

هواپیمای بدون سرنشین تاشو جدید در مأموریت های نجات

مجموعه اصلی: اخبار
مجموعه فرعی : اخبار علمی

هواپیمای بدون سرنشین تاشو جدید در مأموریت های نجات، از طریق حفره های باریک مي توانند عبور کنند.

12 دسامبر 2018

خلاصه:

یک تیم تحقیقاتی هواپیمای بدون سرنشین جدید طراحي کرده است که میتواند در هنگام پرواز بالهاي پروانه اي خود را جمع كرده و خود را کوچک کند تا از شکاف و حفره های باریک عبور کند. این فعاليت در هنگام جستجو برای قربانیان بلایای طبیعی سودمند است. شکل T می تواند مورد استفاده قرار گیرد تا دوربین های جانبی را روی قاب مرکزی نصب کنند و تا حد ممکن نزدیک به اشیائی که هواپیماهای بدون سرنشین نیاز به بازرسی دارند

منبع اعتبار: UZH

بازرسی ساختمان آسیب دیده پس از زلزله و یا در اثر آتش سوزی دقیقا نوعی شغل و حرفه است که انسانهاي ناجي می خواهند هواپیماهای بدون سرنشین آن كار را برای آنها انجام دهند. یک ربات پرواز می تواند مردم را در داخل پيگيري كند و تیم نجات را به سمت آنها هدایت کند. اما هواپیمای بدون سرنشین اغلب مجبور به ورود به ساختمان از طریق یک ترک در یک دیوار، یک پنجره باز و یا از طریق ميله ها هستند ، چیزی که اندازه معمول هواپیمای بدون سرنشین اجازه نمی دهند.

برای حل این مشکل، محققان گروه رباتیک و ادراک در دانشگاه زوریخ و آزمایشگاه سیستم های هوشمند در EPFL نوع جدیدی از هواپیماهای بدون سرنشین را درست کردند. هر دو گروه بخشی از مرکز ملی صلاحیت تحقیقات (NCCR) رباتیک هستند که توسط بنیاد ملی علوم سوئیس تامین اعتبار می شود. الهام گرفته از پرندگان که بال های خود را در هوا جمع مي كنند تا از محلي عبور کنند، هواپیماهای بدون سرنشین جدید می توانند خود را از طریق شکاف عبور دهند و سپس به شکل قبلی خود بازگردند، در حالی که همچنان پرواز می کنند. و حتی می تواند اشیا را در طول مسیر حفظ و حمل کند.

بازوهای همراه میتوانند در اطراف قاب اصلی قرار گیرند

Davide Falanga، محقق در دانشگاه زوریخ و نویسنده اولین مقالات ، توضیح می دهد: "راه حل ما از ديدگاه مکانیکی بسیار ساده ، اما بسیار تطبيق پذير و بسیار مستقل مي باشد ، با سيستم هاي كنترلي و ادراك دروني" . در مقایسه با هواپیماهای بدون سرنشین دیگر، این هواپیمای بدون سرنشین میتواند در فضاهای تنگ قدرت مانور داشته باشند و در اكثر اوقات پروازي پایدار را تضمین کند.

تیم های زوریخ و لوزان با همديگر همکاری کردند و چهار فروند بال را طراحی کردند که به طور مستقل چرخش داشتند و بر روی بازوهاي های متحرک نصب می شوند و همچنين می تواند در اطراف قاب اصلی به سروو موتور ها حركت داشته باشند. نقطه ACE در سوراخ یک سیستم کنترلي است که در زمان واقعی به هر موقعیت جدیدی از بازوها سازگار گشته جهت تنظیم كردن فشار پروانه ها به عنوان حرکت حول مرکز ثقل .

استافانو مینچف، همکار و پژوهشگر در EPFL می افزاید: "هواپیماهای بدون سرنشین ممکن است با توجه به آنچه که در این زمینه مورد نیاز است، تنظیمات مختلفی اتخاذ کنند." پیکربندی استاندارد X-shaped است، با چهار بازو کشیده شده و پروانه ها در بیشترین فاصله ممکن از یکدیگر قرار گيرند . هنگامی که با یک محل عبور باریک مواجه شوند ، هواپیمای بدون سرنشین می تواند به یک شکل "H" مانند تبدیل شوند با تمام بازو ها در امتداد یک محور یا به شکل "O"، با تمام بازوهائي که تا حد ممکن نزدیک به بدنه اصلي بسته شده اند، در کنار یک محور قرار مي گيرند . شکل T می تواند مورد استفاده قرار گیرد تا دوربین های جانبی را روی قاب مرکزی نصب کنند و تا حد ممکن نزدیک به اشیائی که هواپیماهای بدون سرنشین نیاز به بازرسی دارند

نخستین گام به سمت جستجوی کامل نجات داراي حركت مستقل

در آینده، محققان امیدوارند که ساختار هواپیماهای بدون سرنشین را بیشتر بهبود بخشد تا بتواند در هر سه بعد حركت داشته باشند . مهمتر از همه این است که آنها می خواهند الگوریتم هایی را ایجاد کنند که هواپیمای بدون سرنشین را مستقل سازند و اجازه دهند تا در یک سناریوی اتفاق واقعی به دنبال گذرگاه ها بروند و به طور خودکار بهترین راه عبور از آنها را انتخاب كنند. Falanga می گوید "هدف نهایی این است که به هواپیماهای بدون سرنشین یک دستورالعمل سطح بالا مانند ورود به ساختمان ، بازرسي هر اتاق و بازگشت به عقب را ارائه دهد و به خود اجازه دهد تا نحوه انجام حركات مختلف را درك كند "

منبع: دانشگاه زوریخ